جلد 11، شماره 4 - ( 5-1391 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 364-355 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
jafari3970@yahoo.com. Skin Wound Healing of Chronic Diabetic Rats Using Omega-3 and Omega-6 Fatty Acids. JRUMS 2012; 11 (4) :355-364
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5313-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5313-fa.html
جعفری‌نوه حمیدرضا، تقوی محمد محسن، شریعتی کوهبنانی مهدی، رضوانی ابراهیم. ترمیم زخم‌های پوستی در موش‌های صحرائی دیابتی مزمن با استفاده توأم از روغن ماهی و ذرت. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1391; 11 (4) :355-364
چکیده: (1890 مشاهده)
زمینه و هدف: در حال حاضر کوشش‌های زیادی برای بهبود زخم‌های دیابتیک صورت می‌گیرد. نقش بالقوه اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 در بهبود زخم‌های دیابتیک مورد بحث می‌باشد. در این مطالعه، اثرات کاربرد موضعی روغن ماهی و روغن ذرت حاوی اسیدهای چرب امگا- 3 و امگا- 6 روی بهبود زخم پوستی در موش‌های دیابتی مزمن مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 35 موش نر بالغ به شکل تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. دیابت در چهار گروه بوسیله تزریق زیر جلدی استرپتوزوتوسین به مقدار 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم القا شد. پنجمین گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. در گروه‌های دیابتیک، یک گروه به عنوان گروه بدون درمان (گروه شم)، و دو گروه دیگر به ترتیب روغن ماهی و ذرت دریافت کردند. گروه آخر دیابتیک، با روغن‌های ماهی و ذرت توأماً درمان شدند. در قسمت میانی پشت همه حیوانات زخمی به‌وسعت 3 سانتی‌متر مربع ایجاد گردید. چهار هفته بعد از القاء دیابت، درمان تا بهبودی کامل ادامه یافت. در روزهای 3، 7، 11، 15 و 20، مساحت سطح زخم اندازه‌گیری شد. در همین زمان‌ها تغییرات بافت‌شناسی با استفاده از روش هماتوکسیلین- ائوزین مطالعه شد.
یافته‌ها: نتایج این بررسی نشان داد سطح زخم در گروه درمان شده با روغن ماهی و ذرت توأماً در روزهای 11، 15 و 20 بعد از درمان کمتر از گروه بدون درمان بود. میزان بهبودی زخم در گروه درمان شده با روغن ماهی و ذرت در روز بیستم، 98% بود در حالی که همین پارامتر، در گروه بدون درمان 70% بود. مطالعات بافت‌شناسی نشان داد رشد اپیدرم، ارتشاح سلولی و تراکم کلاژن در گروه درمان شده با روغن ماهی و ذرت به طور توأم، تقریباً مشابه با گروه کنترل است.
نتیجه‌گیری: کاربرد موضعی روغن ماهی و ذرت به شکل توأم ممکن است منجر به تسریع بهبود زخم‌های پوستی در موش‌های دیابتیک مزمن شود.
واژه‌های کلیدی: دیابت، روغن ماهی، روغن ذرت، بهبود زخم
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 35 موش نر بالغ به شکل تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. دیابت در چهار گروه بوسیله تزریق زیر جلدی استرپتوزوتوسین به مقدار 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم القا شد. پنجمین گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. در گروه‌های دیابتیک، یک گروه به عنوان گروه بدون درمان (گروه شم)، و دو گروه دیگر به ترتیب روغن ماهی و ذرت دریافت کردند. گروه آخر دیابتیک، با روغن‌های ماهی و ذرت توأماً درمان شدند. در قسمت میانی پشت همه حیوانات زخمی به‌وسعت 3 سانتی‌متر مربع ایجاد گردید. چهار هفته بعد از القاء دیابت، درمان تا بهبودی کامل ادامه یافت. در روزهای 3، 7، 11، 15 و 20، مساحت سطح زخم اندازه‌گیری شد. در همین زمان‌ها تغییرات بافت‌شناسی با استفاده از روش هماتوکسیلین- ائوزین مطالعه شد.
یافته‌ها: نتایج این بررسی نشان داد سطح زخم در گروه درمان شده با روغن ماهی و ذرت توأماً در روزهای 11، 15 و 20 بعد از درمان کمتر از گروه بدون درمان بود. میزان بهبودی زخم در گروه درمان شده با روغن ماهی و ذرت در روز بیستم، 98% بود در حالی که همین پارامتر، در گروه بدون درمان 70% بود. مطالعات بافت‌شناسی نشان داد رشد اپیدرم، ارتشاح سلولی و تراکم کلاژن در گروه درمان شده با روغن ماهی و ذرت به طور توأم، تقریباً مشابه با گروه کنترل است.
نتیجه‌گیری: کاربرد موضعی روغن ماهی و ذرت به شکل توأم ممکن است منجر به تسریع بهبود زخم‌های پوستی در موش‌های دیابتیک مزمن شود.
واژه‌های کلیدی: دیابت، روغن ماهی، روغن ذرت، بهبود زخم
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
