چکیده: (1821 مشاهده)
زمینه و هدف: نهفتگی دندان ثنایای میانی فک بالا خیلی به ندرت رخ میدهد؛ با این وجود، از نظر زیبایی و سلامتی دهان، یک مسئله مهم محسوب میشود. ادنتوما، دندانهای اضافه و کمبود فضا از شایعترین دلایل نهفتگی این دندان میباشند. این مشکل را در سن دندانی مختلط میتوان به کمک ارتودنسی و روشهای مختلف جراحی درمان کرد.
شرح مورد: بیمار پسری 5/9 ساله با سلامت عمومی خوب در دوره دندانی مختلط با الگوی استخوانی و دندانی کلاس یک به همراه دو دندان ثنایای میانی نهفته فک بالا، به دلیل دندانهای اضافی است که به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی رفسنجان ارجاع شده بود. پس از خارج کردن دندانهای اضافی، وی به کمک یک دوره ارتودنسی متحرک برای حفظ فضای موجود و تصحیح قوس اسپی عمیق شده و یک دوره ارتودنسی ثابت به همراه روش عریانسازی تاج دندانهای نهفته به روش باز، جهت آوردن دندانها به سطح اکلوزال، درمان گردید. پس از 2 سال درمان متحرک و 5/1 سال درمان ثابت ارتودنسی هر دو دندان میانی به قوس وارد شدند، نتایج نهایی از نظر زیبایی تقریباً قابل قبول بود؛ ولی در سلامتی طولانی مدت، بهتر است افزایش عرض لثه چسبنده دندانهای مذکور مد نظر قرار گیرد.
نتیجهگیری: رویش دندان به کمک ارتودنسی در مورد دندانهای نهفته، ترجیحاً به روش عریانسازی بسته، در بیماران جوان باید همیشه مد نظر قرار گیرد؛ چرا که این روش نسبت به روشهای درمانی جایگزین، از نظر زیبایی، سلامت لثه و روابط اکلوزالی نتایج بهتری دارد.
واژههای کلیدی: رویاندن کششی، ثنایای میانی فک بالا، عریانسازی باز، دندانهای اضافی
نوع مطالعه:
گزارش مورد |
موضوع مقاله:
دندان پزشكي دریافت: 1399/2/22 | پذیرش: 1399/2/22 | انتشار: 1399/2/22