BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-595-fa.html
|
چکیده
زمینه و هدف: تلکا، خرمندی، چوچاخ و زولنگ از جمله گیاهان بومی ناحیه شمال ایران می‌باشند که جایگاه ویژه‌ای در سبد غذایی مردم منطقه دارند. میوه خرمندی و تلکا مصرف خوراکی دارد و برگ چوچاخ و زولنگ نیز به عنوان سبزی در تهیه غذاهای محلی به کار می‌رود. هدف این مطالعه سنجش اثر آنتی‌اکسیدانی عصاره متانولی با بهره‌گیری از شش روش متفاوت برون‌تنی بوده است.
مواد و روش‌ها: دراین مطالعه تجربی اثر آنتی‌اکسیدانی با بهره‌گیری از روش‌های به دام اندازی رادیکال آزاد دی‌فنیل‌پیکریل هیدرازیل ، نیتریک‌اکساید، هیدروژن پراکسید، لینولئیک اسید، قدرت احیاءکنندگی و شلاته‌کنندگی یون آهن مورد مطالعه قرار گرفت. محتوای فنلی و فلاونوئیدی با بهره‌گیری از روش رنگ‌سنجی فولین سیوکالتیو و روش آلومینیوم‌کلراید سنجیده شد.
یافته‌ها: غلظت مهار ۵۰% در روش به دام‌اندازی رادیکال دی‌فنیل‌پیکریل هیدرازیل بدین ترتیب بود: عصاره چوچاخ < عصاره زولنگ < عصاره خرمندی < عصاره تلکا. عصارههای چوچاخ و زولنگ فعالیت بهتری را در مدل به دام‌اندازی نیتریک‌اکساید و هم‌چنین در مدل احیا آهن از خود نشان دادند که قابل مقایسه با ویتامین ث بود (05/0 p< ).
نتیجه‌گیری: عصارههای متانولی گیاه زولنگ و برگ چوچاخ فعالیت بهتری را نسبت به سایر نمونه‌های مورد مطالعه نشان دادند که احتمالاً ناشی از محتوای بالای فنل و فلاونوئید موجود در آن‌ها بوده است.
واژه‌های کلیدی: آنتی‌اکسیدان، چوچاخ، زولنگ، تلکا، خرمندی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
