Ethics code: IR.IAU.URMIA.REC.1401.005
دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
چکیده: (809 مشاهده)
زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی بسیاری از بیماریها از جمله افسردگی ایفاء میکند. از طرفی مطالعات قبلی، اثر آنتیاکسیدانی گیاه شاه اسپرغم را گزارش نمودهاند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر ضدافسردگی اسانس شاه اسپرغم در مدلهای حیوانی مدل افسردگی میباشد.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر، 84 موش به شکل کاملا تصادفی به 14 گروه ۶ تایی تقسیم شده و به شکل داخل صفاقی حامل (10 میلیلیتر/کیلوگرم)، فلوکستین (20 میلیگرم/کیلوگرم)، ایمیپرامین (30 میلیگرم /کیلوگرم) و اسانس شاه اسپرغم (5/12، 50، 100 و 200 میلیگرم/کیلوگرم) را دریافت نمودند. جهت ارزیابی پتانسیل ضدافسردگی از آزمون شنای اجباری و آزمون معلق ماندن دم استفاده شد. فعالیت حرکتی حیوان نیز با آزمون جعبه باز بررسی شد. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و تست تعقیبی Newman-Kelus تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: دوزهای 50 تا 100 میلیگرم/کیلوگرم اسانس در هر دو آزمون شنای اجباری و آزمون معلق ماندن دم سبب کاهش مدتزمان بیحرکتی میشوند (001/0p<). دوزهای 50 تا 100 میلیگرم/کیلوگرم شاه اسپرغم مدتزمان شناکردن را افزایش دادند (001/0p<). مدتزمان صعود کردن توسط هیچکدام از دوزهای اسانس افزایش معنیداری نیافت (05/0p>). همچنین هیچکدام از دوزهای اسانس سبب تغییر معنیدار در تعداد عبور از مربع و روی دوپا ایستادن در آزمون جعبه باز نشدند (05/0p>).
نتیجهگیری: اسانس شاه اسپرغم از اثر ضدافسردگی در موشهای سوری برخوردار میباشد. البته مطالعات بیشتری جهت تعیین مکانیسم عمل آن نیاز میباشد.
واژههای کلیدی: شاه اسپرغم، ضدافسردگی، آزمون شنای اجباری، آزمون معلق ماندن دم، موش سوری
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
فارماكولوژي دریافت: 1401/1/23 | پذیرش: 1401/8/14 | انتشار: 1401/8/28