Ethics code: IR.SBMU.RETECH.REC.1402.703
Bashiri Barazandeh M, Tabesh H, Farzaneh F, Golkar A. In Vitro Study of Curcumin Release from MOF Nanocarrier Based on Metal-Organic Framework Structure and Its Effect on Cancer Cells: A Laboratory Study. JRUMS 2025; 24 (7) :629-642
URL:
http://journal.rums.ac.ir/article-1-7694-fa.html
بشیری برازنده مصطفی، تابش هادی، فرزانه فرح، گلکار علی. مطالعه برونتنی رهایش کورکومین از نانوحامل MOF بر پایه ساختار چارچوب فلزی آلی و اثر آن بر روی سلول سرطانی: یک مطالعه آزمایشگاهی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1404; 24 (7) :629-642
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-7694-fa.html
دانشگاه تهران
متن کامل [PDF 804 kb]
(20 دریافت)
|
چکیده (HTML) (40 مشاهده)
متن کامل: (17 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 24، مهر 1404، 642-629
مطالعه برونتنی رهایش کورکومین از نانوحامل MOF بر پایه ساختار چارچوب فلزی آلی و اثر آن بر روی سلول سرطانی: یک مطالعه آزمایشگاهی
مصطفی بشیری برازنده[1]، هادی تابش[2]، فرح فرزانه[3]، علی گلکار1
دریافت مقاله: 26/12/1403 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 10/03/1404 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 01/06/1404 پذیرش مقاله: 03/06/1404
چکیده
زمینه و هدف: سرطان تخمدان یکی از بدخیمیهای تهاجمی زنان است که با درمانهای محدود و مقاومت دارویی روبهرو است. نانوحاملهای دارویی با افزایش اثربخشی و کاهش سمیت، میتوانند بهبود چشمگیری در روند درمان ایجاد کنند. هدف این مطالعه، سنتز و ارزیابی نانوذرات CUR@ZIF-8 بهمنظور افزایش پایداری، زیستفراهمی و رهایش گزینشپذیر کورکومین در درمان سرطان تخمدان بود.
مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، نانوذرات CUR@ZIF-8 به روش همرسوبی تهیه شدند و با آزمونهای DLS، FE-SEM، FT-IR، UV-Vis، PL و BET مشخصهیابی شدند. بررسی رهایش کورکومین در محیطهای با pH برابر 5/5 و 4/7 انجام شد. خاصیت ضدسرطانی نانوذرات بر سلولهای A-2780 با آزمون MTT طی ۲۴ ساعت بررسی شد.
یافتهها: اندازه نانوذرات ZIF-8 و CUR@ZIF-8 بهترتیب ۱۳۵ و ۱۹۶ نانومتر بود. راندمان کپسولاسیون ۷۵ درصد و میزان بارگذاری دارو ۹ درصد گزارش شد. در pH اسیدی، ۹۰ درصد دارو رهایش یافت، در حالیکه در pH نرمال تنها ۲۵ درصد طی ۱۹۶ ساعت آزاد شد. نانوذرات CUR@ZIF-8 نسبت به کورکومین آزاد، اثر مهاری بیشتری بر سلولهای سرطانی نشان دادند (001/0>P).
نتیجهگیری: نانوفرمولاسیون CUR@ZIF-8 با فراهمسازی رهایش کنترل شده و هدفمند کورکومین، پتانسیل بالایی در درمان سرطان تخمدان دارد و میتواند برای داروهای کممحلول نیز کاربرد داشته باشد.
واژههای کلیدی: کورکومین، سرطان تخمدان، سیستم حساس به pH، دارورسانی، نانوحامل فلزی آلی
ارجاع: بشیری برازنده م، تابش ه، فرزانه ف، گلکار ع. مطالعه برون تنی رهایش کورکومین از نانوحامل MOF بر پایه ساختار چارچوب فلزی آلی و اثر آن بر روی سلول سرطانی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، سال 1404، دوره 24 شماره 7، صفحات: 642-629.
مقدمه
سرطان تخمدان یکی از بزرگترین چالشها در سلامت زنان است که سالانه حدود 20000 زن را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار میدهد. این سرطان به عنوان پنجمین سرطان شایع در بین زنان و کشندهترین نوع بدخیمی زنان است که میزان بقاء پنج ساله آن تقریباً 48 درصد است (2، 1). میزان بالای مرگ و میر تا حد زیادی به دلیل تشخیص دیررس، گزینههای درمانی محدود و ایجاد مقاومت در برابر درمانهای مرسوم است.
با توجه به این چالشها، نیاز فوری به کشف استراتژیهای درمانی جدید وجود دارد که کارایی درمان را افزایش میدهند و در عین حال اثرات جانبی داروها را به حداقل میرساند. درمان استاندارد کنونی برای سرطان تخمدان معمولاً شامل برداشتن تومور با جراحی و بهدنبال آن شیمی درمانی است که معمولاً با داروهای مبتنی بر پلاتین و تاکسان انجام می شود. در حالی که این عوامل شیمی درمانی در کاهش بار تومور مؤثر هستند، اغلب با عوارض جانبی شدید، از جمله سمیت برای بافتهای سالم، مقاومت دارویی و زیست فراهمی محدود همراه هستند (3).
در نتیجه، توسعه سیستمهای دارورسانی هدفمند که شاخص درمانی عوامل ضد سرطانی را افزایش میدهند و در عین حال سمیت سیستمیک را کاهش میدهند، توجه زیادی به دست آورده است. سیستم های دارورسانی مبتنی بر نانوذرات به عنوان یک استراتژی امیدوارکننده برای بهبود نتایج درمان سرطان ظاهر شدهاند (4). در این میان، نانوذرات چارچوبهای فلزی-آلی (Metallic-organic framework; MOFs)، مانند نانوذرات چارچوب زئولیتی ایمیدازولات (Zeolitic imidazolate framework; ZIF-8)، مزایای متعددی از جمله ظرفیت بالا بارگذاری دارو، رهایش کنترلشده دارو، و رفتار حساس به pH را ارائه میدهند. به دلیل ماهیت حساس به pH نانوذرات ZIF-8، این نانوذرات در محیطهای اسیدی مانند ریز محیط تومور به سرعت تخریب شده و موجب رهایش سریعتر دارو میشوند. در نتیجه، مقدار بیشتری از دارو در بافتهای سرطانی تجمع مییابد، در حالی که در بافتهای طبیعی با pH بالاتر، تخریب نانوذره و رهایش دارو با سرعت کمتری انجام میشود (5).
این رویکرد هدفمند پتانسیل بهبود قابل توجه اثربخشی درمان و کیفیت زندگی بیمار (Quality of life; QOL) را دارد. کورکومین، یک ترکیب فعال زیستی مشتق شده از Curcuma longa، خواص ضد سرطانی قوی از جمله مهار تکثیر سلولهای سرطانی، القاء آپوپتوز و سرکوب متاستاز را نشان داده است. با این حال، کاربرد بالینی آن به دلیل حلالیت ضعیف در آب، تخریب سریع و زیست فراهمی بسیار پایین آن محدود میشود (6). کپسوله کردن کورکومین در نانوذرات ZIF-8 با بهبود پایداری، افزایش زمان گردش خون و افزایش جذب درون سلولی، راه حل مناسبی برای غلبه بر این محدودیتها فراهم میکند. این ترکیب نه تنها رسانش مؤثر دارو را تضمین میکند، بلکه به طور بالقوه با بهرهگیری از خواص ضدسرطانی ذاتی ZIF-8، اثربخشی درمانی را افزایش میدهد (7). لذا هدف این مطالعه تعیین رهایش برونتنی کورکومین از نانوحامل ZIF-8 و ارزیابی اثرات ضدسرطانی آن بر روی رده سلولی سرطان تخمدان A-2780 است.
مواد و روشها
مطالعه حاضر از نوع آزمایشگاهی بوده و در بازه زمانی دیماه ۱۴۰۲ تا شهریورماه ۱۴۰۳، در دانشکده علوم و فناوریهای میانرشتهای دانشگاه تهران و مرکز تحقیقات پیشگیری از بیماریهای زنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است. این مطالعه دارای کد اخلاق از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به شماره ثبت IR.SBMU.RETECH.REC.1402.703 میباشد.
برای انجام این پژوهش در ابتدا کورکومین، هگزا هیدرات نیترات روی، 2-متیل ایمیدازول، توئین 80، بافر سالین فسفات (PBS) و کیت سنجش MTT از سیگما آلدریچ خریداری شد. تمام مواد شیمیایی بدون تصفیه بیشتر مورد استفاده قرار گرفتند. برای تمام آزمایشها از آب با گرید Milli-Q استفاده شد.
نانوذرات کریستالی ZIF-8 از طریق یک فرآیند گام به گام که شامل تهیه دو محلول فیلتر شده بود، سنتز شدند. ابتدا 484/1 گرم هگزا هیدرات نیترات روی به طور دقیق وزن شده و در 50 میلی لیتر متانول حل شد و در نتیجه محلول (A) به دست آمد. به طور جداگانه، 278/3 گرم 2-متیل ایمیدازول در 50 میلیلیتر متانول حل شد و محلول (B) تشکیل شد. هر دو محلول قبل از اختلاط فیلتر شدند تا ناخالصیهای احتمالی حذف شوند. محلول (B) به تدریج به محلول (A) اضافه شد. فرآیند در دمای کنترلشده 3±25 درجه سانتیگراد و با همزدن مداوم به سرعت 200 دور در دقیقه به مدت 60 دقیقه انجام شد. این امر اختلاط یکنواخت را تضمین کرد و باعث تشکیل نانوذرات شد. پس از اتمام سنتز، نانوذرات با سانتریفیوژ (MF 20-R، Awel، فرانسه) با دور 7000 به مدت 15 دقیقه از محیط واکنش جدا شدند. برای حذف یونهای باقیمانده روی و لیگاندهای واکنش نداده، رسوب جمع آوری شده سه بار با متانول شسته شد. سپس نانوذرات خالص شده در آون خلاء در دمای 60 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت خشک شدند تا متانول باقیمانده از ساختار تبخیر شود. در نهایت، نانوذرات بهدستآمده برای تأیید ویژگیهای ساختاری و فیزیکوشیمیایی مورد شناسایی قرار گرفتند (8).
برای سنتز نانوذرات حاوی کورکومین (CUR@ZIF-8)، از فرآیند سنتز به صورت یکجا استفاده شد. ابتدا 150 میلیگرم هگزا هیدرات نیترات روی در 5 میلیلیتر آب دیونیزه در یک شیشه مک کارتی حل شد، در حالیکه 330 میلیگرم 2-متیل ایمیدازول در 10 میلیلیتر متانول در یک شیشه مک کارتی دیگر حل شد. در شرایط تاریک، 5 میلیگرم کورکومین به محلول 2-متیل ایمیدازول اضافه شد و زمان کافی برای انحلال کامل فراهم شد. هنگامی که کورکومین به طور کامل حل شد، این محلول بهتدریج و تحت همزدن مداوم به محلول حاوی یونهای روی افزوده شد. با پیشرفت واکنش، رنگ نارنجی روشن اولیه بهتدریج به نارنجی مات تغییر یافت که این تغییر رنگ نشاندهنده تشکیل موفقیتآمیز نانوذرات CUR@ZIF-8 بود. پس از آن، واکنش به مدت 15 دقیقه جهت اختلاط کامل، همزده شد. در ادامه محلول به دست آمده با سرعت 7500 دور در دقیقه به مدت 15 دقیقه سانتریفیوژ شد تا نانوذرات جدا شوند. برای حذف هر گونه ترکیبات واکنش نداده و کورکومین اضافی موجود در سطح خارجی، رسوب به دست آمده سه بار با متانول شسته شد. در نهایت، نانوذرات خالصسازیشده در آون خلاء در دمای 60 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت خشک شدند تا حلال باقیمانده حذف شود. پس از آن نانوذرات بهدست آمده بهمنظور بررسی خواص فیزیکوشیمیایی، تحت آنالیزهای مشخصهیابی قرار گرفتند (9).
راندمان کپسولاسیون و بارگذاری دارو پارامترهای کلیدی در سیستم های دارورسانی هستند. کارایی کپسولاسیون نشان دهنده درصدی از داروی اولیه است که با موفقیت در حامل محصور شده است که به اثربخشی به دام افتادن دارو اشاره دارد. بارگذاری دارو به درصدی از وزن کل نانوذرات که از دارو فعال تشکیل شده، اطلاق میشود که محتوای دارو در فرمولاسیون را تعیین میکند. برای تعیین راندمان کپسولاسیون و بارگذاری دارویی کورکومین در نانوذرات CUR@ZIF-8، یک نمونه خشک نانوذره CUR@ZIF-8 با استفاده از 50 میکرولیتر اسید هیدروکلریک 2 مولار به طور کامل تجزیه شد تا ساختار نانوذرات شکسته شود. سپس محلول حاصل با اتانول رقیق شد تا از حل شدن مناسب کورکومین اطمینان حاصل شود. غلظت کورکومین در محلول با استفاده از اسپکتروفتومتر (c2000/2000، Thermo Fisher Scientific، آمریکا) مرئی-ماورا بنفش در طول موج 425 نانومتر بر اساس منحنی کالیبراسیون استاندارد کورکومین در اتانول اندازهگیری شد. درصد راندمان کپسولاسیون و ظرفیت بارگذاری دارو به ترتیب با استفاده از Error! Reference source not found. و Error! Reference source not found. محاسبه شدند (10).
معادله 1) |
100 |
× |
مقدار داروبارگذاری شده
در نانوذره |
= |
راندمان کپسوله کردن دارو |
مقداردارو اولیه |
معادله 2) |
100 |
× |
مقدار داروبارگذاری شده
در نانوذره |
= |
بارگذاری دارو |
وزن نانوذره |
برای بررسی ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی نانوذرات CUR@ZIF-8 سنتز شده، یک سری از تکنیکهای شناسایی پیشرفته استفاده شد. بهمنظور ارزیابی یکنواختی و پراکندگی نانوذرات، اندازه و توزیع اندازه آنها با استفاده از تکنیک پراکندگی نور پویا (DLS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مورفولوژی و یکپارچگی ساختاری نانوذرات سنتزشده از طریق میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) با مشخصات دستگاه (MIRA3، TESCAN، جمهوری چک) مورد بررسی قرار گرفت و امکان تصویربرداری با وضوح بالا از ویژگیهای سطحی آنها را فراهم کرد. علاوه بر این، ساختار کریستالی نانوذرات با استفاده از آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD) با مشخصات دستگاه (EQUINOX3000، Intel، آمریکا) مشخص شد طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) با مشخصات دستگاه (Perkin Elmer، Thermo Scientific، آمریکا) بهمنظور شناسایی گروههای عاملی انجام شد، در حالیکه طیفسنجی فرانفش-مرئی برای تجزیه و تحلیل خواص جذب کورکومین در نانوحامل استفاده شد. علاوه بر این، طیفسنجی فوتولومینسانس (PL) بهمنظور بررسی خواص نوری و تأیید حضور کورکومین در ساختار، با استفاده از دستگاه (FLS980، Edinburgh Instruments، انگلستان) انجام شد. در نهایت، آنالیز جذب-واجذب نیتروژن (BET) با استفاده از دستگاه (BELSORP-mini II، BEL Japan Inc.، ژاپن) جهت تعیین سطح ویژه و حجم حفرات بهکار گرفته شد (11).
برای افزایش حلالیت و جلوگیری از تخریب کورکومین، %1/0 وزنی-بهحجمی تویین-80 به محلول بافر فسفات سالین افزوده شد. سپس رهایش کورکومین از نانوذرات CUR@ZIF-8 در دو محیط مختلف با pH برابر با 5/5 و 4/7 بررسی شد. این دو مقدار pH به ترتیب نمایانگر ریزمحیط تومور و شرایط فیزیولوژیکی بدن هستند. نانوذرات به میزان ۳ میلیگرم در ۳ میلیلیتر از محیط رهایش با استفاده از حمام التراسونیک معلق شده و درون کیسه دیالیز قرار گرفتند. سپس کیسه دیالیز در ۱۵ میلیلیتر محیط رهایش قرار گرفت و در انکوباتور شیکر (BST-100، بهسان تجهیز، ایران) با دمای ۳۷ درجه سانتیگراد و سرعت ۱۰۰ دور در دقیقه جهت انجام آزمایش رهایش قرار داده شد. در فواصل زمانی مشخص، نمونهبرداری انجام و میزان کورکومین آزاد شده با اسپکتروفتومتری در طول موج ۴۲۵ نانومتر اندازهگیری شد. درصد رهایش دارو نیز با استفاده از منحنی کالیبراسیون و معادله 3 محاسبه گردید.
معادله 3) |
100 |
× |
غلظت دارو آزاد شده |
= |
درصد رهایش دارو |
غلظت اولیه دارو و نانو ذره |
در این مطالعه جهت بررسی اثر ضدسرطانی نانوذرات، از رده سلولی A-2780 با منشأ اپیتلیال سرطان تخمدان استفاده شد. این سلولها از مؤسسه تحقیقات ژن ایران تهیه و در محیط کشت RPMI 1640 حاوی 10 درصد سرم جنین گاوی (FBS) و 1 درصد آنتیبیوتیک کشت داده شدند. پس از پاساژ، سلولها سانتریفیوژ و در محیط کشت سوسپانسه شدند و با انجام رقت متوالی، غلظت سلولها از طریق شمارش تعیین گردید. سپس حدود 3000 سلول در هر چاهک از پلیت 96 چاهک برای آزمون MTT کشت داده شد و به مدت 24 ساعت انکوبه گردید تا به کف چاهکها بچسبند. آزمایشها در سومین پاساژ و در فاز لگاریتمی رشد سلولها انجام شد تا از فعالیت متابولیکی بالا و پاسخدهی مناسب به تیمار اطمینان حاصل شود (12).
برای ارزیابی سمیت سلولی نانوذرات سنتز شده، از آزمون رنگسنجی MTT استفاده شد که بر اساس تبدیل نمک MTT به کریستالهای فرمازان توسط آنزیمهای میتوکندریایی در سلولهای زنده عمل میکند. سلولهای A-2780 در پلیتهای ۹۶ خانه کشت داده شده و پس از انکوباسیون اولیه، با غلظتهای مختلفی از کورکومین در بازه 56/1 تا 50 میکروگرم بر میلیلیتر، نانوذرات ZIF-8 در بازه 81/7 تا 250 میکروگرم بر میلیلیتر و نانوذرات CUR@ZIF-8 در بازه 68/8 تا 275 میکروگرم بر میلیلیتر تیمار شدند. این غلظتها با استناد به مطالعات پیشین بر سایر ردههای سلولی انتخاب شدند. پس از 24 ساعت تیمار، محلول MTT به چاهکها اضافه و پس از 4 ساعت انکوباسیون، کریستالهای فرمازان تشکیلشده با DMSO حل شدند. میزان جذب نوری در طول موج 570 نانومتر با استفاده از دستگاه الایزا ریدر (ELx800، BioTek Instruments، آمریکا) اندازهگیری و درصد زندهمانی سلولها محاسبه شد. هر آزمایش بهصورت سهتایی تکرار گردید (9).
معادله 4) |
100 |
× |
جذب گروههای تیمار شده |
= |
درصد زندهمانی |
جذب گروه کنترل |
تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار GraphPad Prism نسخه 10.4.1 انجام شد. نرمال بودن توزیع دادهها با استفاده از آزمون Shapiro–Wilk و همگنی واریانس گروهها با آزمون Brown–Forsythe بررسی گردید. نتایج هر دو آزمون در تمامی گروهها نشان داد دادهها از توزیع نرمال برخوردار بوده و همگنی واریانس گروهها نیز برقرار است (05/0<P). برای مقایسه میانگین گروهها از آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد. سطح معنیداری در آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. همچنین، نتایج حاصل از آزمون MTT بر اساس این سطح معنیداری تفسیر شدند.
نتایج
مطابق شکل 1، نتایج آنالیز DLS نشان داد که نانوذرات ZIF-8 و CUR@ZIF-8 به ترتیب دارای اندازه متوسط 135 و 196 نانومتر هستند. همچنین، شاخص پراکندگی (Poly Dispersity Index; PDI) برای این نانوذرات به ترتیب 24/0 و 171/0 بهدست آمد که نشاندهنده توزیع اندازه یکنواخت و مناسب برای کاربردهای دارورسانی است.
